Kom als ouder donderdagochtend genieten van een film in een baby-vriendelijke zaal: geluid zachter, beetje licht, verzorgingskussens, microgolfoven, speelmat, te laat komen mag, ...

Ik stond erbij en ik keek ernaar.’ De regel uit het bekende kinderversje is een terugkerend motief in dit Vlaamse oorlogsdrama naar de gelijknamige roman van Jeroen Olyslaegers. Het is 1942 en de jonge Antwerpse hulpagent Wil moet de nazi’s assisteren bij het oppakken van Joden. Wat te doen: actief meewerken, in opstand komen, of gewoon maar wat toekijken? Hoe troebel kan de grens tussen goed en fout in oorlogstijd zijn?