Een vervelend verschijnsel in de lente en de zomer is de verspreiding van een droge grassoort, bekend als aartjes. De aartjes komen door droogte los van de stengel.

Een bijzonder kenmerk van het aartje is dat het zich vasthecht aan dierenhaar en zo "meereist" en dierlijke openingen binnendringt (zoolkussens, oren, neusgaten, ogen enzovoort).

Aartjes kunnen de huid perforeren. Als je ze niet tijdig opmerkt, kan dit ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid van je huisdier. Een abces zul je snel herkennen, maar een wond is niet altijd duidelijk zichtbaar. In sommige gevallen kan alleen een dierenarts vaststellen of er aartjes aanwezig zijn door middel van een grondige auscultatie of zelfs aanvullende tests zoals een echografie, endoscopie of fibroscopie. Hiervoor kan het nodig zijn om het dier te verdoven.

Enkele mogelijke signalen zijn herhaaldelijk niezen, met of zonder bloedneus, wat in het laatste geval des te verontrustender is, rode of "tranende" ogen, hoofdschudden, overmatig likken ...
Om complicaties te vermijden, moeten we waakzaam zijn en onze harige metgezellen na elke wandeling controleren. Soms zijn er meerdere onderzoeken en operaties nodig om van eenaartje af te komen.

Om de risico's te beperken, vraagt de dienst Dierenbescherming om aartjes te snoeien en op te vegen van je stoep of aan de voet van bomen.