112.000 kabelbinders, lus voor lus geassembleerd over heel België, symboliseren het aantal mensen zonder legale verblijfsvergunning in ons land. Een gigantisch net dat een symbolisch kunstwerk vormt van ongeveer 700 m2 om de omvang van deze uitdaging zichtbaar te maken.

In de nasleep van de campagnes rond de "Gastvrije Gemeenten" ontstond het project "Tissons des liens, pas de menottes" uit de idee dat "in ballingschap zijn op Belgisch grondgebied betekent dat je aan handen en voeten gebonden bent".

Initiatiefneemster is Bénédicte Moyersoen. In haar verzet tegen het Belgische en Europese beleid inzake asiel en migratie bedacht deze kunstenares uit Luik de steun die alle migranten bij aankomst in België zouden moeten krijgen. De banden die hen binden (de kabelbinders gebruikt als handboeien) omvormen tot banden die hen ondersteunen (de kabelbinders verweven als vangnet).

Het werk bestaat uit 112.000 kabelbinders die symbool staan voor het aantal mensen zonder legale verblijfsvergunning in ons land. De kabelbinders worden lus voor lus geassembleerd over heel België en vormen een gigantisch net dat een symbolisch kunstwerk vormt van ongeveer 700 m2 om de omvang van de uitdaging zichtbaar te maken.

Het is een collectief kunstwerk.  Het net wordt gecreëerd en kan tot stand komen dankzij de gezamenlijke inspanningen van heel wat burgers. In scholen, verenigingen, op openbare plaatsen, festivals... in Oudergem, Luik, Gent of Hotton, weven honderden handen samen dit collectieve kunstwerk. Elke "wever" doet tegelijk een voorstel om de opvang van mensen in ballingschap te verbeteren, en deze voorstellen worden daarna gedeeld met de politieke mandatarissen tijdens de verschillende evenementen waar het kunstwerk wordt voorgesteld.

Op 21 juni 2023 kwam een groep mensen uit Oudergem voor ons gemeentehuis bijeen om samen banden te smeden, geen handboeien.