7. Emile Steenostraat | Rue Émile Steeno

Daar waar de huidige Steenostraat netjes overgoten werd met asfalt, vloeide eertijds de Woluwebeek in

open lucht. Langs de beek liep een pad dat een dam vormde en haar scheidde van de verderop gelegen

vijvers. De "Atlas des Communications Vicinales" (1843) beschrijft het pad onder het nr. 38, als zijnde de Langegrachtdam. De weg begon aan de huidige Waversesteenweg - de huidige Idiersstraat was er dus ook een deel van - had toen een breedte van 1,65 m en was, tot aan de grens met Sint-Pieters-Woluwe, 1.050 m lang.

Kort na de Tweede Wereldoorlog werd de Woluwebeek overwelfd. Boven haar bedding werd de huidige, ongewoon brede, straat aangelegd.

Op 6 april 1959 gaf de gemeenteraad het de naam Emile Steeno, ter aandenken van een oorlogsslachtoffer uit de Eerste Wereldoorlog.

Emile Steeno werd in Sint-Agatha-Rode geboren, op 16 mei 1893. Hij woonde met zijn ouders in de huidige Oude Molenstraat nr. 32, wanneer de oorlog uitbrak. Hij was nog vrijgezel. Deze landbouwarbeider zal onder de wapens geroepen worden om ingelijfd te worden als soldaat bij het 20ste Linieregiment. Hij overleed in het ziekenhuis te Ligugé (Frankrijk), op 22 april 1918.

7. Rue Émile Steeno | Emile Steenostraat 

Sous l’actuelle rue Steeno, dûment asphaltée, passe la Woluwe. Elle y a coulé jadis à ciel ouvert, longée par un sentier au-dessus d’une digue la séparant des étangs proches. L’Atlas des Communications Vicinales (1843) décrit le sentier n°38 du nom de Langegrachtdam (traduit: Digue du long fossé). Ce chemin, d’une longueur de 1.050 m et 1,65 m de large, mène à Woluwe-Saint-Pierre. Le ruisseau de la Woluwe est voûté peu après la Seconde Guerre mondiale et, sur son lit, est aménagée la rue actuelle.

Le 6 avril 1959, le collège lui donne le nom d’Émile Steeno, à la mémoire d’une victime de la Grande Guerre.

(Ce texte est largement inspiré du livre "Auderghem chemins faisant" de Louis Schreyers.)